İpek Kalkan Şiirleri - Şair İpek Kalkan

Canı yandığında çığlık atmak istiyor insan....
Yüreğinde tüten dumanın eşliğinde....
Canı yandığında durmadan ağlamak istiyor insan...
Gözler karanlığın içinde konuşulmayan kelimeler için süzülen yaşlar eşliğinde...
Canı yandığında isyan etmek istiyor insan....
Anlamsız kelimelerin birleşimine bilinçsizlik ile....

BİR KÖŞE BAŞINA SIĞINMIŞTI ÇOCUK,
GECE KARANLIK , SOĞUK, AÇIK BİR ZİNDAN SOKAK,
KİMSESİZLİĞİN KOLLARINDA YAPAYALNIZ KORKAK,
BİLMEDİĞİ CADDELERİN ÜCRA BİR SOKAĞINA KARIŞMIŞTI ÇOCUK...
...
GÜNLER ARDI SIRA GECEYE DÖNÜYOR,

ana dair çok cümlem yoktu anlatacak,
Bir paragrafa sadece özlediğimi iliştirecektim,
Azıcık gözyaşlarımı gizleyecektim noktalarla,(.)
Çok azda sustuklarımı serpiştirecektim kesmelerle. (-)
✏✏✏
Sana dair çok şey yoktu belirtecek,

Aslında çok ta önemli değildi dünün yaşanmışlığı,
Biraz ben katıyordum saniyelere,
Hayli çok sen oluyordu saatler...
Sahi ne vardı dünde sevgilim???
Ben bir gün gideceğin için,sevdiğimi hatırlatıyordum sana,
Sen hiç konuşmadan önemsizliğimin harflerini sıralıyordun bana ....

Hiç ummadığın anda çıkacağım karşına sevgilim,
Bir köşede seni, çaresizlik nöbetleri teslim almışken,
Sığınacak bir limanın olmadığını anladığında,
Gözyaşlarını içine akıttığın, kimseye göstermediğinde geleceğim sevgilim...

Hiç ummadığın anda çıkacağım karşına,

Merhaba hayatımın anlık misafiri;
Bugün vazgeçebilmenin hazzını yaşadım,
Artık kalemim seni anmayacak,
Kağıda dökülen harfler seni dökmeyecek,
Ve son evresini yaşayacak ömrümün demleri...

Haydi gel şimdiki zamanıma,
Gecenin kör karanlığına inat,
Yazın sıcağına inat serinlet.
Benim yalnızlığına inat,
Haydi gel...
...

Heybemde gizlenmiş o kadar anılar varmış ki ,
Çıkardıkça kimisi ağlatıyor,
Kimisi gülümsetiyor,
Heybe ya bu karıştırdıkça çoğalıyor anılar ...

Heybemde O kadar yaşlanmış, o kadar eskimiş eşya vari düşünceler saklanmış ki,

Hayata yaşadıklarıma kızgınım ,
Tüm evrenselleştirdiğim düşünceler;
Alın beni benden..
Yoruldum sahte sevgilerin gölgesine sığınmaktan,
Yıldım dostane sayılan tüm cümlelerin sahteliğinden,
Ey tüm varlığım,

Belirsiz duyguların intihar,etmiş cümlelerin vücut bulmuş halinden geriye kalan toplamına merhaba....
Gözlerdeki umutsuz ışıkların arkasında kalan,
Hatta saklanmaya çalışan çocuğun hayallerine merhaba...
Geleceğin kaygısını ekmek gibi doğrayıp su ile yutkunan hayallere merhaba...
Gecenin karanlığında hangi köşeden geldiği belli olmayan sızlanmaların sahibi merhaba...
Gündüzün seyrine hayranlığını gizleyemeyen yemyeşil doğayı kucaklayan gökyüzü merhaba...