İpek Böceği Şiiri - Sencer Bulut

Kendime kızıyorum, artık bitti derken,
Çıktın ya karşıma, kader sanki bana inat,
Kalp atışlarım daha hızlı, otuz yaşıma inat,
Sözcükler çıkmaz ya hani bilmem kime inat…

Kendime kızıyorum, seni görmeyeceğim derken,
Puslu bir havadaki deniz rengi gözlerine inat,
Kürek bu çektiğim o en büyük akıntıya inat,
Son vapuru kaçırınca gülerim bilmem kime inat…

Kendime kızıyorum, tam güneş açtı derken,
Yüreğimde bir fırtına Haziranın gelişine inat,
İpek böceği gibi yavaş belki o zamana inat,
Üşümüyorum yağmurda bile bilmem kime inat…

Kendime kızıyorum, bitti inanmıyorum derken,
Fersah fersah aştığım o haddime inat,
Yeşerdi bir anda içimde, en kuru çöllere inat,
Konuşmuyorum duymak istesen, o da sana inat…

27.05.2015