İlk kez işim düştü, ipe un serdi,
Ortamı yay gibi gerdikçe gerdi,
Havanda su dövüp, nasihat verdi,
Kendimi dışarı nasılda attım.
Ne çok çile çektim, neleri gördüm,
Yine de hepsini hayıra yordum,
En zor soruları kendime sordum,
Ne bir yükten kaçtım, ne adam sattım.
Oduna eş oldum, yandım ocakta,
Sevgiyi aradım, köşe bucakta,
Dertleri toplayıp tuttum kucakta,
Başkasını değil kendimi yaktım.
Bir çınar misali ayakta durdum,
Karşılıksız sevdim, vatanım-yurdum,
Ellerimi açıp bağrıma vurdum,
Ne devrildim, ne de çamura yattım.
Dertli, dertlerini getirdi dile,
Yapmadı herhangi işinde hile,
Bahtın gülmez ise hepsi nafile,
Bir sağa bir sola telaşla baktım.
ERDEMLİ-30 Ekim 2015-Cuma
Cafer AKSAY
Kayıt Tarihi : 3.11.2015 19:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yine toplum hayatı ve yine acı tecrübelerden yola çıkarak bu satırları kaleme almaya çalıştım.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!