İpe Sapa Gelmez Şiiri - Salim Erben

Gecenin dili yok ki başlasa söze
Bakışını düşlerdim seni görmeyince
Susardı söz yanardı yürek döner köze
Tutulmayan eller öpülmeyen diller
Paslı çivi gibi saplı yüreğimde
Ara sıra
İpek dökerdi kirpiklerim
Irmak olurdu akar yüreğime
Bilmezsin tanımazsın görsen
kara kaş kara göz güler yüz
Döndü solgun ak güne
Demem o ki
Ecel dayanmadıkça kapıya
Ne serden vaz geçilir
Nede yarden
Şimdi gidersin yadellere
Zehir zemberek
Hadi git gidebilirsen
Ağu olur katıksız aşa
Yutulmaz ki
Kaşık kaşık yutasan
Sonra
Üzüm karası gözlerden
Şahanlar havalanır
Göz düşer gönül düşer
Uslanmaz bu haylaz çocuk
Dur desen sırsıllaşır
Kulağını çeksen arsızlaşır
Sevme desen inatlaşır
Bir sefer
Yürek yamaçları kır çiçeği
Deli kanlı taylar gezer
El bilmez ar bilmez
Ele avuca sığmaz
İpe sapa gelmez
Bağlasan yerinde durmaz
Başın yayla güneşi gibi
Hem yanık hem yaralı anıları