iplerden örmüştüm köprülerimi
çengel bağlamıştım ay ışığına
çekerken rengini camadanların
kırpık uçları elime geldi
dilime geldi bitmiş sözcükler
yola düşmeli şimdi, yol beklemez
zaman, bir iğne gözü
içinden geçmeli
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
İçinden geçmeli
Hayat beklemez
kutlarim.
Karşıya geçerken örülen köprünün ipten olması konusunda. Statejik dönemeçlerde. Böylece yüreğimin yöneten sesi egemen olacağından, geçerken düğümlerin çözülüp alttaki bulanık nehre düşmeyeceğim.
Ne o?
Düğüm iplerden boğaza..Yutkunuldu. Sözcüklerin bittiği zamanda sonlanan hayatın tadı.. Camadanlar konrollü çözülecek.
Yol beklemez, yollarda beklenilmez. Bir kara delik tarafından yutulursak iğnenin deliğinden geçebilmek hayal değil.
Zamanın durdurulduğu görülmedi.
Hayat beklemez: Sadece iki sözcük.
Şiire baktığımda bu en sondaki iki sözcük sarstı.
Hayat yaşanılır. Düşler, programlar uygulamaya dönüştürülmüyorsa... Kalbimiz boş yere atmış neye yarar.
(Camadan sözcüğünün dipnotla belirtilme ayrıntısından ötürü teşekkürler?
sularda çürür yapraklar....
ipin ipe düğümünde
doğar kırmızı şafaklar....
t.kurt/derlerki şiir şiire rastlarmış,heybesindeki ip anıları çocukluklarda
sevinçle kalınız....
Zaman, bir iğne ucu
İçinden geçmeli
Hayat beklemez
........................
Zaman dar... vakit geçmeden geçmeli anılan yollardan...
Güzeldi. Tebrikler
Sevgimle
Ankara da GİMA da ilk kez döner merdivenleri gördüğümde ortaokul yıllarımda bu şiirin felsefesinde bir eksiklik hissetmiştim..
Dünya denilen mekan ..
Altımızda bir döner merdiven demiştim..Biz de yürüyebiliriz onun üstünde , yürümesekte merdiven yürümeye devam eder..
Eskilerin kaderi müberra ve kaderi mücella dedikleri durum..
Birisi bize teberru (bağışlanmış)edilmiş alan, diğeri ise bizzat tecellinin kendisi, kainatın bizzat kendi içsel yürüyüşü..
Yola düşmeli şimdi, yol beklemez
Zaman, bir iğne ucu
İçinden geçmeli
yol yürürken yolcu da yürümeli ..
Dünya dönüyorken yol üstünde yatılmaz
Davranmayacak kimse bu meydana atılmaz
Demişti merhum Akif...
Yolun açık, yoldaşın çok olsun sevgili şair
TÜM YORUMLAR (8)