Sen ip atlama çağındaydın anne
ben doğdum
ve sen
ipsiz sapsız bir oğlan doğurdun
üzüldün belki
ya da biliyordun
hassastım çünkü hassastın
ve yorgunduk artık
Sen ip atlama çağındayken anne
ben ikinci çocuğundum
Sen
yorulacağını biliyordun
benden
ve kız kardeşimi doğurdun
ve ip atlama çağında
çocukluğunu unutup bizleri büyüttün
Sen ben derken biz olduk
Her şeye rağmen
kâh ağladık
kâh güldük
Sen
ip atlama çağını çoktan geçtin
geçtik
Ama geçmeyen yaralarıma
büyüyen sevgini sür istiyorum
çünkü ben
anne demeyi
her şeyden çok seviyorum
Belki büyüyorum
ve büyüdükçe
seni daha çok özlüyorum
Kayıt Tarihi : 13.10.2005 11:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ulaş Güleviz](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/13/ip-atlama-caginda-annem.jpg)
Güzel Kardeşim! ! !
Güzel Annem! ! !
TÜM YORUMLAR (1)