hüzün ustamdır benim,acının çırağıyım
sağlam bir ip ver dedim yaşamın ustasına
çürük bir yumak verdi,çektikçe kopuyordu
koptukça damarıma kör düğüm atıyordu
çiçekten bir ip dedim baharın ustasına
yağlı bir urgan verdi boynumun ölçüsünde
hüznün kuru dalında müebbet asılmaya
ipek ip ver dedim kanat dokuyucusuna
yerden uzaklaşmaya,serçe yeğniliğinde
rüzgâra tırnak oldum,uçurum kazımaya
Kayıt Tarihi : 28.5.2005 12:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!