Görevini tamamlamadan kopmuş bir ip, hareketsiz
Bağlayanı yok; yalnız, ümitsiz
Suçlu aramıyor, suçlu kim? Siz.
İp bu olacak ya, mutsuz ve çaresiz.
İpin uzunluğu altımilyar insan metre
Kopmuş altımilyar yerinden
Altımilyar umut lazım
Güneşin doğup battığı yerden.
Herkes kendi kopuğunun derdinde
Bağlayan kurtuluyor.
Diğerleri aç, sefil
Neye yarar, yine dünya dönüyor.
Diğer kopukların arasındayım
Herzaman onları düşünmüşüm
Ama herkes içimden geçiyor
Sonradan anladımki, ölmüşüm.
Kayıt Tarihi : 27.6.2003 16:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahir Kurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/06/27/ip-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!