İnzivaya Çekilmiş Hayat Şiiri - Döndü Dü ...

İNZİVAYA ÇEKİLMİŞ HAYAT
Eskisi kadar güçlü değilim.
Yığılıp kalıyorum olduğum yerde.
Yüreğim eskisi gibi sızlamıyor meselâ,
Olaylar karşısında sadece bakakalıyorum.
Artık kırılmıyorum, darılmıyorum, ve de şaşırmıyorum.
Katıla katıla ağlamıyorum nedense.
Yıllardır ağlamaktan heder ettiğim yüreğim durgun.
Gözlerim parlaklığını kaybetti,
Ne bir hayalim var, ne de heyecanım.
Gönül duygularına çoktan veda etti.
Yalnızlığa olan muhabbetim daha da arttı.
Eskisi kadar şans vermiyorum kendime.
Galiba korkuyorum,
Galiba kaçıyorum,
Galiba ruhumu kaybediyorum.
Nefesim bile soğuk,
Bakışlarım donuk sesim boğuk.
Pes etmenin dilden ziyade, bedenen izahı aslında.
Bir umuttu yaşamak,
Umudumu kopardılar yüreğimden kanata kanata.
Şimdi inzivaya çekilsem de ne fayda,
Benden tek bir iz kalmadı arda kalanımda.
Ne dilimde, ne gönlümde,
Ne de sevdayı yaşattığım hayalî dizelerimde...
Döndü DLGR