Ey Can,
Kandın o vefasıza
İnandın yalanlarına
Her seferinde tuttun ellerini
Sevda batağında
Bedbaht ettin kendi kendini.
Değerini bilmedi
Yerden yere vurdu seni
Anıların gölgesinde
Geçtı günlerin, gecelerin zifiri.
Yalandı hep sözleri
Kulağında çınladı alaycı sesleri
Esaretin mateminde
Buruk bir hüzün kaldı içinde
İnzivaya çekildin
Şimdi kendi mahzeninde.
Halide Köksal
22/Şubat/2018
Kayıt Tarihi : 24.3.2018 03:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halide Köksal](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/03/24/inzivaya-cekildin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!