İnzivam Şiiri - Recep Subaşı

kapımı çaldığında yakamoz
hareli bir gece güneşiydi
çölün dalgalarında nefes alan
habersizdi kurt çakal inzivamdan

korkuluydum yine de
yüzleşmekten benle
inzivamın kapısını çalan tektim
kaçamayacağım bir afettim
ya ben de satarsam beni
köpeği kadar mert olamayan gibi
ruhumun ölümünü görürsem
yüreğimdeki kini

ben böyle gecelerde dertleştim içimde
bazen bir müritti diş geçiren
bazen bir çoban acılarını giyip gelen
çok kavgalar gördü kürsüler
gözyaşı aktı bazen kan
şişti yüreğim işte o zaman

o kalabalıkta sorup inzivamın fikirlerini
paylaşırdım kendi dertlerimi
bu yüzden işte bu yüzden
sakladım seçilimişler meclisimi
sakladım itten köpekten