İnzivadayım Şiiri - Yorumlar

Sen deniz kızlarının, deniz fenerlerinin perisi
Dağlar senin yaşam alanın değil biliyorum
Doğanın büyüsü bozulsun istemiyorum
İnzivadayım.
Dönme!

harikaydı abi

Yalanlar söylüyorum inanmak için
Mekânım kır yosunu tutmuş bir dağ kulübesi
Öyle yakın ki başımın üstünde gökdeniz
Elimi uzatsam tutacağım sanki
Geceleri endişeler egemen vahşi sesler--------Hoca romantık duygu yoğunluğu olan bir şiir kutluyorum hocam

Şair yaşama dait deneyimlerini katarak daha bir anlamlandırdığı güzel şiirinde sokakların ve yolların geçmişten bu güne değişimlerini irdeleyerek yürüyor. Gerçeğe yani o menzile varış için bir iç hesaplaşma gerekiyordu. Ve sonuçta doğayı kirleterek onun büyüsünü bozanlardan olmamak için kendi iç dünyasında kalmayı tercih ediyordu insan.

Harikulade şiirin etkisini derinlerimizde hissediyoruz. Tasavvufsal duyguların güzelliğini yaşatıyor şiir. Öyleki bir gönül ehlinin tüm dünyevi arzularını bir tarafa bırakıp tasavvufun zirvesi olan kendiyle başbaşa kalış evresine varıldığını görüyoruz.

Sevgili dost şairin gönül pınarlarından sessiz ve huzurla akan suların o tatlı ahengiyle sayfadan ayrılıyor; kendisine teşekkür ve saygılarımı bırakıyorum.

DOLU DOLU CANDAN KUTLARIM MUHABBETLE

abi öteye git ben de ayrı bir köşede inzivaya geldim yanına..

Şair bir insan olarak, insanın tüm duygularıyla, bendensel fizik varlığıyla doğanın bir parçası olduğunu bildiği için doğanın koynunda inzivaya çekilmiş ( Kendi kendisiyle başbaşa kalmayı istemiş) Bir özgürlükten başka ne olabilir bu. Görüp geçireceksin, tanık olcaksın bunca yıla, seveceksin, sevileceksin, sonra küçük bir ayrılığı bahane edeceksin... Duygusallığın tırmanıdığı doruklarda, dağ kulübelerinde benliğine dönmüşse insan; o insandır yaşamın ne olduğunu anlayan...++