İnziva Şiiri - Gülüm Çamlısoy

Dikiyorum ruhuma
Düne namzet bir duygu
Günün kırık tekeri
Seferisi olduğum ruhun tutulan nutku
Gün geceye düşman
Mevsimse sirayet eden bir yenilgi bir tuzak
Her katresinde yaşamın kürediğim toprak
Duygular ve aşk haraç mezat
Kambersiz düğünler dünde kaldı
Çatısı göğün
Belki de şarkıda olduğu gibi:
Kundurama kum doldu.

Revnak acılar ve ıssızlık
Hissikablelvuku yüreğin nutku
Firarisi olduğum hayat
Düşler ve hayaller dünde kaldı
Bayat
Tadında bilinmezin aşka şahit sadece Tanrı
İnzivada geçen ömürden taviz vermese de insan kendinden

Yerin göğün menşei kader
Dikilesi söküklerin mahşeri kalabalığı
Bazense yaran ortadan
Devasa bir küre ise dünya
Mezarları dahi istila etti riya

Kaçkın aklım geçkin şarkıların
Hatırına isyanı kabul görmez Allah katında
Bir söyle bin işit
Vecizeler yorgun dil tutuk
Karambole giden zaman kahrolduğun ne ki?
Beterinden korusun yeter ki Tanrı.

Hizaya geldi gelecek duygular
Noksan ve nüktedan vurgular
Bazen bir çizik bazen bir yarık
Nuh tufanına katık edilesi tüm cihan
Her insan her hayvan
Eşlik eder yeniden doğumuna ruhun
Kök saldığı toprağa
Nasıl ki topraktan geldik ve toprak olacağız
Benzeri bir iklimde susar yüreğin dahi dili.

Tecelli eden yalnızlık
Tesellisi yarında
Yâd edilesi mazi ve işte ayrılık
Kimden uzak kaldıysak ve de çok sevdiysek
Olacaktır bizim sınavımız
Sırtımızı yasladığımız ulu çınar da kurudu sonunda

Sür manşet acılar
Bakaya kalan ruhlar ve metruk haneler
İnzivada sevgi
İhya edilesi yüreği
Kilitleyen ansızın dünden arda kalan bir nükte
Sarmalında bilinmezin
Kuyruğuna basan kimse acının daha da büyüdüğü
Tek gerçek
Yeter ki korusun İlahi Kudret

Bir masal bir naz bir de niyaz
Çatırdayan göğün akan çatısı
Kırık kiremitlerde saklı veryansını
Duyar elbet birileri
Vardiyalı çalışan hüzünlü gece işçisi
Kulağı kapıda gözü yollarda kaldı kalalı yalnızlığın
Kapı duvar yaşamak

Sözün bittiği yerde
Şükür ki yüce Mevla girdi devreye
Allah var gam yok misali
Yarınlar ve duygular fora elbet saklı içinde meali
Ne de olsa Rabbi yoktan var etmedi mi insanı