İntron Şiiri - Fahri Fıratoğlu

Kendi değildi insan ötekinden önce
Kıvılcım, demirin suya ve örse yaslanışı
Yas tutan ağıtçı kadınlar
Erkekliğin savaş bilmi karşısında acziyeti

Sizin arsunuz kendi kurbanını arıyor
Yoksunluklarla besleniyorsunuz
İhtiyaç bina ediyorsunuz
Keşke babanız doğmasaymış

Şimdi sıra kimde?
Acının ve sevincin gri ikliminde
Yağmurun ruhu ve bulutların kucaklaşması
Şimdi kim yaslanacak, yaslılığına!
Mezarın ve saltanatın.

birkaç kez doğurdu kadınlar
Ve öldürdü erkekçe
Birkaç kez sevdi ve eksildi
Eksildi ve sevdi
Birkaç kez

Kurumuştur kan
Akik taneleriyle nar
Her tek hem tane

Sizin bütün hikayeniz
Bir varmış bir yokmuş...

Çam kokusu
İyot kokusu
Dağ havası
Benimdir!

Siz uzaktan ne kadar da güzelsiniz.
Bir bilseniz.

14/12\2015