Intro Şiiri - Altuğ Altıntaş

yanaştım gizlice otuzlara
kendime bile hissetirmedim
beni benden çaktırmadan çaldım
yerine başka birşey bıraktım
daha sakin daha sabırlı daha yaşlı
heyecandan uzak
tanrıya yakın
yarın ölecekmiş gibi yaşamayan
yarın ölecekmiş gibi iş bırakmamaya çalışaran

hiç intihar düşünmemiş biri gençliğimin yerinde duran
yerimde duran hiç umutsuzluğa kapılmamış biri
hiç umutlanmadığından olsa gerek
hiç aşık olmamış gibi
hep babaymış gibi
hep huzurluymuş gibi
ben değilmiş gibi memur gibi
nefes almıyor gibi
yerime bıraktığım tıbben yaşıyor gibi

yerimde oturan biri var benim yaşlı halim gibi
göbekli
hafif kel belki biraz fodul
gözlerinde ölü bir tabaka var
acaba altında ne var

hırslarım yok olmuş
hayallerim yok
aşık olduğum kadınlar
tenlerinden dünyalar yarattığım
gözlerine hapsolduğum
ellerine köle kaldığım kadınlar
bu adamla mı yattılar
kalktılar
gittiler