İntizarım Şiiri - Kadir Haktan Türkeli

İNTİZAR /2 (Hüseyn-i) Azeri

Secde edip ruki durdum, canan diye nadana
Bedenime kefen biçti,kerbelada kan etti
Meşk olmuşken o aşkı/na,kıyametten tufana
Bu bent/imi darmadağın,gark eyleyip zan etti

Tavaf etti vakuf başım,maşukum diye sandı
Hacz eyledi günlerimi,yerlerden yere çaldı
Bir melamet ateşinde,kibritsiz canı yağdı
Lanetledi kargı güne, cehennem-e kan etti,

Gül vermedi saadet bağa, ne şadavran ne şoray
Bir şah iken şahbaz etti,ne taht kaldı ne saray
Şans günleri rotar etti, ne havar var ne haray
Attı meni yerden yere,zevabene yan etti

Kibir/li o vakur günüm, şimdi vah-i natavsız
Nezafetli otağımı, yağdı dinsiz kitapsız
Xışmına uğrattı meni, o Deccal/ı Allahsız
Dize getirdi qartal/ı, zelil etti han etti

Peşrev çekti Haktanı/ma,günden güne sararttı
Ne mene ki şad gününü,öz özüne kararttı
Menzumeli hikayeydi,saç başını ağarttı
Vurgun vurdu sol böhrüme,bir zevala şan etti

Melamet, Büyük kötülük
Şadavran; Fiskiyeli havuz
Zevaben-e; Ergime
Nezafet; Temizlik
Vakur; Ağır başlılık