Vay benim uslanmaz divane gönlüm
Sevdaya sürgülü kapım mı kaldı.
Yola çıkmış ecel,geliyor ölüm
Daha direnecek halım mı kaldı.
Kalem tutmuyor titrek ellerim
Beddua edecek dilim mi kaldı.
Bulut gibi yağar,yorgun gözlerim
Gönlümü coşturan selim mi kaldı.
Yoldaşlarım bir bir çekip gittiler
Budanmamış bağım dalım mı kaldı.
Savurup harmanım yele verdiler
Hasadım alacak tohum mu kaldı.
Eller güler oynar Hüseyin demde
Sevdayla barışık yanım mı kaldı.
Gönlüm garip,sevdam sevdiğim elde
Başıma gelmeyen halım mı kaldı.
Kayıt Tarihi : 14.2.2008 00:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!