Hiç affetmeyecektim, seni mahşere kadar,
Ahımdan olacaktı, evin barkın bir mezar.
Milyon kere el açtım, Tanrı’nın huzurunda,
Kıyamadım bir kere, edemedim intizar.
2 Şubat 1990 - Cuma / Ödemiş
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
intizar: beklemek yol gözlemek anlamında arapça bir sözcük ancak halk ağzında beddua olarak kullanılır... burda beddua olmuş ama kıyamamışsınız...kim kıyabilir ki... güzel bir dörtlük
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta