Hiç yüzün gülmesin kalasın öksüz,
Dal budak vermeyen yapraksız köksüz,
Bir sahra içinde uçsuz bucaksız,
Sıcakta kavrulan çölden beter ol.
Kirlensin düşlerin umut bulmasın,
Mağazin dilinde duyan kalmasın,
Bundan sonra seni kimse almasın,
Elden ele düşen pozdan beter ol.
Nasıl anneyidin bırakıp gittin,
Küçücük yavruyu ellere attın,
Düştün kötü yola kendini sattın,
Ağop un evinde vardan beter ol.
Yerin yurdun yansın ölemiyesin,
Gözlerin kör olsun göremiyesin,
Sülalen kurusun töremiyesin,
Ellerde dolaşan puldan beter ol.
Sende terk etsinler kötü gününde,
Yara çıksın vücutunda teninde,
Ölüp ölüp dirilesin sonunda,
Mahşerde şaşıran kuldan beter ol.
Bilge sen söyleyip intizar etme,
Zorda kalmışları kaldırıp atma,
Allah a havalet sen birşey yapma,
Görme günahları sırdan beter ol.
Temiz elleri olan insanların da
Kirli düşünceleri vardır.
22,05,2007
Hamza BilgeKayıt Tarihi : 22.5.2007 18:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!