İntizar Şiiri - Salih Fevzi Akın

hayret ben yine umutlara hasret
her uykuya dalış, bin kahra davet
bir ömre bedel hüsrandır gayret
sevdası zahmet, yokluğu zulümse şayet

düşlerimde gezer sorumsuzca vuslat
ne ellerimden tutar ne gözlerime bakar
kapanan yollar, sorgusuz örülür barikat
gözlerinden akar öyle hain bir vakar

boynuna dolanmış nakam altın lale
leylası asılmış kalbinde sessizce
çkış yok duvarlar çehrene aşina
muştu gelmez artık sende sev geceni
olü doğdu umudun beklenen son bebeği

sesin nefesine takılmış, beyhude çaban
haykırışında isyan var, izin vermez iman
kelepçe ellerinde değil beyninin merkezinde
umudetme hakim müebbet niyetinde

kabul sende sanki bir ütopyadır
hayalin adımlarının önünde dolanır
ne sonu vardır ufkun
ne dönülür dönüş yoluna
çökmededir beden
çökmede başın dizler arasına

nice aldanışlar yaşamış ketum gezer
ne görmek ne görmemek ister
andığından kuvvet diler, kuvvet bekler
ne ölüme gelme der ne ölümü ister

eba gülce düşüydü bu dünyada gezmek
bakmak Süleyman gözüyle ervaha bakmak
çehreler ötesinde öyle bir çehre aramak
dikilmek belanın önüne, ansızın dikilmek

ne şaraptır gaye ne sakinin yüzü
bekliyor derinlerden bir umut sözcüğü
uzaklara açılmış ruh
yüzme biliyor mu?
aynalarda ararken onu
gerçeği görüyor mu?

sana uzak olan bak kimlere yakın
senden daha kısa, senden daha sayın
sen gözünde gönlün,
dokununca patlayan mayın
kalbini yarsan
yekpare çıkar ruhunla aşkın