İntizar Şiiri - Mustafa Hakan Sural

Artik elime kalem almayacagim,
Tek satir yazmayacak siirsiz kalacagim,
Yazdiklarimida gomecegim derinlere,
Ustune beton dokup asla acmayacagim
Dudaklarim sarkilar soylemeyecek,
Turkuler mirildanmayacagim,
Notalari cikaracagim kulagimdan
Bildiklerimide unutacagim
Icimdeki kediyi uzaklara salacagim,
Kimselerin gormedigi cocuğuda
Sadece sahibine acilan gamzeleride
Gozlerimin ferinide yokedecegim
Bakislarim renksiz ve donuk kalacak
Yuzume yapisacak bir gulumsemeyi
Sadece yikayicilarim gorecek son kez
İsitmeyecek artik kulaklarim
Sadece beyazlari kusanacagim
Sonra uzerime saganak yagacak
Goremedigim gozlerden
Nemli bir yolculuga cikacagim
Hayat buldugum liman yanacak
Firtinalar kopacak ardimdan
Derin bir sessizlik cokecek
Ve huzur bulacagim
Kaybim bu tarafta kalacak bir sure
Onu beklerken evlat diyene siginacagim
Kucaginda bekleyecegim o gunu
Gelince tekrar hayat bulacagim
Gozlerim parlayacak
Sarkilar soylemeye baslayacagim
Ve simsiki sarilacagim
Sonsuza kadar.