Ne olurdu kıymetini bilseydin,
Kadir kıymet bilmeyene yâr oldun.
Ya da beni yeryüzünden silseydin,
Şimdi yüreğimde ahu-zar oldun.
Belki bu değildi ama maksadın,
Hem kendini, hem de beni harcadın..
Yolumu bağladı keçi inadın,
Bu aşkın önünde bir hisar oldun.
Ben seni Tanrıya ettim havale,
Çektiğim çileler sığmaz hayale,
Yinede üzgünüm düştüğün hale,
Bende sanmıştım ki, bahtiyâr oldun.
Her gün yollarını gözlesem bile,
Uzak iklimlerden izlesem bile,
Seni hala sevsem, özlesem bile,
Gönlümde bir acı intizâr oldun.
Sayende Leylasız Mecnuna döndüm,
Hasret ocağında küllenip söndüm...
Seni her şeyinle maziye gömdüm;
Sen artık meçhulde bir mezar oldun.
28.02.1991 / Sinop
Mehmet YaşKayıt Tarihi : 15.9.2014 20:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!