Her gece ardında bir iz bırakıp,
Her sabah gözümde yaş oldun benim.
Ruhuma hicranlı bir güz bırakıp,
Ufkumda dinmeyen kış oldun benim…
Bülbülün bir güle sustuğu yerde,
Mehtabın geceye küstüğü yerde,
Sevdanın boynumu büktüğü yerde,
Aklımdan çıkmayan düş oldun benim…
Gençliğim su gibi akıp giderken,
Her nefes kalbimde yalan olurken,
İmam başucumda talkın verirken,
Kabrimde sızlayan taş oldun benim…
Kalbime gömdüğüm yaş oldun benim…
01.11.2009
Yusuf MescioğluKayıt Tarihi : 2.11.2009 00:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Mescioğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/02/intizar-119.jpg)
kışım oldun benim vb gibi devam etse sanırım anlam tam oluyor, bu şekil bana eksik gibi geldi şöyle olsa daha mı anlam otururdu acaba..
yaş oldun bana
kış oldun bana
düş oldun bana
şiiri begeniyle okudum kardeşim , hece şiiri sizlerle dahada yükselecek inşallah..
gurbetten sılaya
selam ve dua ile..
TÜM YORUMLAR (1)