Pencereme yağış qonaq geldi bu gece.
Döydü açmadım.
Bir de döydü,döydü,döydü...
Men ise baxırdım.
Ne açırdım penceremi,ne de ki,önünden uzaqlaşırdım.
Elə bil ki,kimdense qaçmışdı,gizlenmek isteyirdi.
Tez-tez dönüb etrafa göz gezdirir ve tekrar-tekrar penceremi döyürdü.
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
