Pencereme yağış qonaq geldi bu gece.
Döydü açmadım.
Bir de döydü,döydü,döydü...
Men ise baxırdım.
Ne açırdım penceremi,ne de ki,önünden uzaqlaşırdım.
Elə bil ki,kimdense qaçmışdı,gizlenmek isteyirdi.
Tez-tez dönüb etrafa göz gezdirir ve tekrar-tekrar penceremi döyürdü.
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
