16 Mart 2013 Cumartesi 18:01:11
Kendimi yenilemeye ve hayata tutunmaya çabalıyorum! . Yeniden doğarak; hatalarıma sahip çıkarak, hatalarımı düzeltmeye çalışıyorum! . Nefretimi paylaştığım her cümlem; beni deviren gerçeğimdir! . Bir daha devrilmeyeceğim ve nefreti değil, sevgiyi kaleme alacağım inşallah! . Sevgi ile bakacağım dünyaya ve sevgi ile sunacağım kalbimin yumuşaklığını! . Yufka bir kalbimiz var ve ANADOLU İÇİN, DÜNYA İÇİN, İNSANLIK İÇİN; yufka kalbimizin verimliliğini sevgilere odaklayacağız inşallah! . Ne kadar silah patlarsa, kat kat fazlasıyla sevgiye köleliğimizle, hizmet vereceğiz insanlığa! . Sevgi, diyoruz; çocuklarımızdan emanet aldığımız şu dünyamız, eğitim için emniyette bir yer olsun, diyerek! . {Yazan: Kemal KABCIK – ANTALYA - 16 Mart 2013 Cumartesi 18:01:41}
Kemal KabcıkKayıt Tarihi : 16.3.2013 18:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!