Bir alaturka sessizliği kaplarsa içimi, azgın deniz misali, kayalara çarpan dalgalar gibi duyacaksın sesimi... Yağmur damlalarının çatıya sert düşmesi, iste o ses gibi!
İçimdeki o çığlığa kulak vereceksinki, en acı intikamın sessiz ateşini sen tadacaksın.
Misaller zincirine vurulmuş şiirimde sen! İntikam ateşinde dövülmüş kılıca çarpacaksın. Hayat denizinde, hayal gemime çarpan dalgalarla ben uğraşırken, sen! Hayat tiyatrosundaki kader piyesinde baş rolunü kaptıracaksın. Elinden şekeri alınmış çocuklar gibi, mosmor gözlerinle kinlice bana çatacaksın. Amma...
İs işten geçti sözümle sen! Bu sefer hayata küsmenin ilk, kader dansının son müziğini duyacaksın
Kayıt Tarihi : 15.10.2013 13:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!