İntikam Şiiri - Mehmet Ali Uymaz

her vakit içime attığım isyanımı çağrıştırıyor
kara şafak
Tutkusunu bilediğim Ülküm
erliğime lanet okutturmamak için
Yükselen dolunay gibi ışıyor beynimin bir yerinde...

Elveda dediğim kayıp bakışlarda
Küçülüp eriyen sabun tanesi gibiydi sevmek
Belleksiz,tutkusuz tutkular zıdlığında
Hafifsenmemiş bir kara çalınmışlık...
Azapta yürekler
Kahroluyor,bitiyor her şafak...

Kendimi kah Çin seddinde
Kah Roma önlerinde buluyorum
Kahpeliklere düşürülmüş yiğitlerimin
İntikamını almak için...
Elimde ne bir top,ne bir tüfek...
Haykırıyor,parçalıyorum kahpelerin titrek mırıltılarını.

Aşka takılmıyorum nedense
Sevmekten,tutkunu olmaktan korkuyorum
Gökçen bakışlı yari.
Kalbime gölge düşürüyor bu intikam
Sevemiyorum yiğidim, yarimi
Senin intikamını sevdiğim kadar! ...