İntikam. Şiiri - Ali Rıza Saygan

Bir anda gündüzüm,geceye döndü.
Bütün umutların,ışığı söndü.
Doat diye bağrıma bastığım zalim,
Diri,diri,beni kabire gömdü.

Yaşıyorum,ancak,ben bir ölüyüm,
Baktıkca mamazime,çok hüzünlüyüm,
Mutluluk benimde,hakkım elbette,
Gülmeyi bilmeyen yaban gülüyüm.

Henüz aydıllığa kavuşuyorken,
Mutluluk ve hazla tanışıyorken,
Zalim acımadan vurdun silleni,
Kanlı göz yaşlarım,akışıyorken.

Gündüzümü gece eden zalimi,
Genç yaşta mahfetti istikbalimi,
Unuttum sanmasın,hiç unutmadım,
Zehir edeceğim sana atini.

Azim ile zorlukları hep aştım,
Ben bir ömür kötülerle savaştım,
Zannetmeki senden hesap sorulmaz,
Aşılmaz olanı ben tek,tek aştım.

Bundan böyle dikkât etmen gerekli,
Takip ediyorum,izin sürekli,
Ne zaman yaparım yaşayan ölü,
Seni ezip mutlu olmam gerekli.

İntikam duygusu beni kamçılar,
Beni sana düşman etti acılar,
Ne zamanki kabre gömerim seni,
Teselli bulurum biter sancılar.

Arz ederim.Şiir No:62