İntikam Şiiri - Seyfet Bozçalı

Bülbül gibi şen şakraktın halinde,
Bar vermeyen kuru çöle dönmüşsün.
Kırları süsleyen çiçek gibiydin,
Yeşermeden solan güle dönmüşsün...

Bir sel gibi çoşaraktan akardın,
Suları kurumuş,çaya dönmüşsün,
Ilgın,ılgın eseridin gönlümde,
Acı,acı esen yele dönmüşsün...

Beni küçümseyip dalga geçerdin,
Ben anlamam aşktan sevgiden derdin,
Ne kadar yalvarsam dudak bükerdin,
Ateşe benzerdin,küle dönmüşsün...

Niceleri kondu uçtu dalından,
Bir çokları tattı gitti balından,
Hiç eser kalmamış eski halinden,
Yazık elenmeden dula dönmüşsün...

Bir zamanlar çok yüksekten uçardın,
Benim yaşantımla dalga geçerdin,
Eğlenceden,eğlenceye kaçardın,
Müşteri bekleyen kula dönmüşsün,

Çok uyardım dedim gel merhamet et,
El geçtiği yerden gel sende geç git,
Senin için yazdı Öğretmen Seyfet,
Yağmuru görmeyen çöle dönmüşsün...