Bana hayal olan şimdi kimin gerçeğidir?
Ve ruhumun kutsadığı meçhul mekân,
Hangi faninin destursuz girdiği meskenidir?
Ey dokunamadığım saadet menbaı,
Söyle neredesin?
Artık ağyara aşina, bana perdesin!
Hayatın lezzeti aşıp ta seni
Bana bir umut vermedi yeni
Memnunsun, mutlusun, meşgulsün tamam
Bir acı, bir sızı veya bir evham
Yılda bir olsun girip kalbine
Ruhunu sarmaz mı bir gün olsun gam?
Oysa kalbimi çelen o peri
Munisti, sâdıktı ilk günden beri
Ta ki, kasvet ona yaren olup
İstanbul'u sarana dek
Ve çanların kiri dimağında benek
Benek kangren olup
İhanetin çarmıhında serveri
Geren gadre olalı müptelâ
Mürüvet yurduna dönmedi hâlâ.
Neden izin verdim, niçin mâni olmadım?
Bu kirli sürgün seni kaçırıp adım adım
Canımdan koparınca,
Ölmedim, öldürmedim; niçin yalnız ağladım?
Olan oldu ve gittin
Hicran şarkısı gibi
Başlayıverip bittin.
Bilmem o gün gelir mi, söylediğin sözleri
Anlatırken ben sana, görsem mahçup gözleri.
Kayıt Tarihi : 19.5.2005 18:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygıyla,
Emine Ersin
İstanbul'u sarana dek ' siirin kalbi burada atmis, yureginize saglik, dost.
TÜM YORUMLAR (3)