İntikam Şiiri - Ahmet Aykol

Kırılmış camları gönül pencerelerimin
Donmuş kalbim içimdeki ayazlarda
Sabaha varmaz acılarım
İntikam zikir olur son soluğumda

Uyanmam girdiğim uykulardan
Sonbaharım çoktan kışa dönmüş
Bir ışık gelmez başka gönüllerden
Bülbüllerim çoktan dut yemiş susmuş

Görmezde gözlerim savaş maviliğinden başka bir rengi
Bulamadım başkasında sendeki sıcaklığın dengini
Kulaklarımda yankılandıkça adının harfleri
Güneş görmez gönlümün soğuk sahilleri

Uzaklaştıkça insanlardan nefretim artar
Herkezin hayatını mahfetmek gelir içimden
Bilmiyorum bu oyun sürer ne kadar
İntikam intikam almalıyım vakit geçirmeden
Yıkmalıyım hepinizi içimdeki sizden miras acılarım için
Dindirmeliyim yangınlarımı göz yaşlarınızla

Siz bilmeden kimden geldiğini bu düşmanlığın
Sizi teselli etmeliyim bir dost gibi sonra
Hepinizin acılarını izleyerek zevk duymalıyım
İntikamın serin sıcaklığını içimde duymalıyım
Kahkahalara boğulmalıyım savaş kazanmış komutan gibi
Yok etmeliyim gebertmeliyim hepinizi hepinizi hepinizi...