İntikam Şiiri - Yusuf Oflaz

çamurların içerisine gömülmüş
insan oğlunun elindeki bir nimettir
kimileri onun için yaşar
sayıklar, rüyalarına süs olur
ellerinin üstündeki bendir kendisi
zamanın onu pişirip
çöplüğün kenarına attıran
kimi zamanda sindire sindire
yavaş yavaş iştahlı bir biçimde yenilen
samanlığın içinde bulunan bir iğnedir
gök kubbenin altında sırıtan varlıkların
mezesidir sofralarında
kaçın ondan
adı intikamdır, yemesini bilene yakışır
o benim idealimdir
dünyalığa ulaştığımda sona erecek
bir uğraştır