İntiharım Şiiri - Fatih Güler

İntiharımdan çok inkarım konuşuldu memlekette
İntiharlarımı bilen olmadı ana yurdumda
Aşkın gözü kördür dedim
Haplar yutarak şişe şurup içtim
Kustukça güzel ülkemin toprağına
Anayla babama yandım
Keskin bıçağa sarıldım
El titreyince yapamadım
Defalarca denedikçe de
Kendi sırtımdan vuramadım
Kadere isyan ederek
Yalnızlığıma tüp açtım
Kokmadı kara toprak gibi
Kafesteki aslan misal
Her yere saldırmamak için
Kadehe sarıldım uyuşmak adına
Biraz uyuşup hemen ayıldım
Buda bir boka yaramadı
Sevgilimde intihardı, sokağa kan koktu
İntihar şerefsizin gölgesinde
Yaşamı intihara adadım
Sonunda da böyle oldum
Buhran deryasının ortasında kaldım
Öbür dünyam cehennem azabı olacak
Buradaki yangınımdan daha yakıcı
İtiraf değil bu
Engelli bireyin hayat tarzı
Yada fatih gülerin yaşam kuralı.