İntiharlardaydım... Şiiri - İmdat Özcan

Çığlıklar yaşadım uçurum kıyılarında
Sürekli yumruklandı suratım
Coplar yedim sırtımdan
Karbasanlaşıp üstüme çöken gecelerim vardı
Birde sensizliğim
Bir sana gelemedim
Birde sensiz tam olamadım
Bilsen sensiz kaç kere kafamı
Karakolun duvarlarına vurdum
Kaç sorgucunun suratını dağıttım
Çıplak kaldım çirkin adamlar arasında
Hain sorgularında
İhbarlardaydım

Issız sokaklarda dövdüler beni
Karanlık kuytularda incittiler yüreğimi
Çiğ düşmüş sabahlarım vardı oysa
Gökkuşağının bütün renkleri benimdi
Sen benimdin
Senle olamadım
Bırakmadılar
Kaçak oldum
Arandım
Firarlardaydım

Sürekli adımlar oldu ardımda
Engeller oldu sürekli
Sonu sana varan yollarda
Çıkmaz sokaklardı bendeki tüm adresler
Cebimde resmin
Yüreğimde sevdan
Belimde silahım
Önüde kahpe pusularla
Seni doya doya yaşamaktı arzum
Başaramadım
Tutsak düştüm
Yakalandım
Fırtınalar ortasındaydım

Tetikler düşmeden vuruluyorum artık
Dağılıyorum, kırılıyorum artık
Yaşam kaynağımdın gülüm
Sensiz geçen zamanı neyleyim
Kuşanıp aşkını bedenime
Saldırıyorum karanlıklara
Bilesin sevdam ölümsüz
Son kez gözlerine bakamadım
Bağışla GÜZEL KIZ
...İNTİHARLARDAYDIM...