İNTİHARIMSIN SEN
Şimdi yüreğine komşu bir şehrin
Hasretine boğulmuş bir odasındayım
Saat gecenin iki buçuğu
Şehirde yine her zamanki ölü sessizliği
Sen uykularının ortasında
Ben savaşların yarısındayım
Bir an şarap rengine bezenir duygular
Her yer kıpkırmızı sevda olur
Ateş gibi kızıl hasretler yakarken bağrımı
Sende tozpembe hayaller
Yemyeşil umutlar filizlenir
Her yer deniz, her yer gökyüzüdür
Senin uçsuz bucaksız gözlerinde
Bilmem kim bakacak sabah uyanınca
O masmavi manzaraya,
Ya da kim uyutacak
Savaşlar ortasındaki kan kızılı hasretleri!
Ağzımda ucuz şarap tadı
Avucumda biriken özlemler varken
Beynimde intiharlar sıraya girer bir bir
Mozart gibi yolun yarısında ölmek de var.
Sevdalarım tutar beni yersiz
Yok olmalar çağırır derinden
Martin Eden intihar etmemiş miydi zaten
O bencil sevdaların zirvesindeyken,
Ya sen, uyuyan güzel ya sen
Ben yokluğunun cehenneminde çıldırırken
İntiharım değilsin de nesin sen!
Bak nehirler akar yatağında yine denize doğru
Heyecanını kimseler görmez bu vakitte
Gemiler geçerken uzaktan
Kıyıya vuran dalgalar anlar bu hali
Dağlara ayağı takılıp da düşerken denizlere
Ben görürüm yıldızların sarhoşluğunu bu vakitte.
Bu vakitte her ölü şiir senin içindir kalemimden düşen
Bütün intiharların nedeni sensin yeryüzünde
Bu sebeple ölü doğar sevmelerim her seferinde…
12.05.2006
www.adeniz.orgfee.com
Kayıt Tarihi : 1.6.2007 23:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!