Kirlenen Ruhlara...
Düşüp kırıldı o cam bardak!
Koymasaydım kendimi
Bu kadar kıyısına hayatın,
Bu kadar sevgi dolu
Bu kadar duygusal
Bu kadar dürüst olmasaydim
Bende o bardak gibi
Kırılıp düşmezdim yere!
Bu kadar diyorum
Anla işte, yani o kadar!
Büyüdük ne varsa,
Hala dalıyor gözler uzaklara
Hala anlamsız bir şarkı çalıyor radyoda!
Ben yaşadığım kısmıyla yetineyim
Mağlubum, yeter kendi isteğimle
Çekileyim hayattan!
Daha fazla fark açılmadan!
Ölüm Allahin emri,
Ayrılık olmayaydi...
Kayıt Tarihi : 15.12.2006 08:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sana sebebler biriktiriyordum...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!