İntihar Vagonları Şiiri - Harun Tolga Peker

Bu gece düşün ki sevgilim;
İntihar yüklenmiş şehrin tüm vagonlarına,
Bomba düşmüş her kalbe,
Ve düşün ki;
Hayal kırıklıklarından oluşan bir koleksiyonumuz
Var seninle,
Ve düşünüyorum ki;
Buna rağmen seviyorum seni...

Teker teker devriliyor sokağımın lambaları,
Düşüyorum içimden,
Sandım ki tutup kaldırır beni
Saçlarının kokusunu taşıyan rüzgar,
Sandım ki sende beni seversin,
Yanılmışım,
Hayat kırışıklığı işte...

Ah sevgilim,
Ah susama batırıp da rengi elime sinen
Çirkin çöreğim,
Dudaklarından döktüğün balla kaplanmış,
Süslü cadde kemerlerine toka yaptığın
Dilimsiz sözcüklerin...
Dilim dilim kesiliyorum şimdi yokluğunun
İlk hecelerinde,
Yeni ölmüş bir bebek gibiyim,
Sen yeniden doğmuş gibi misin?

Bu gece düşün ki süt beyazım;
Ben hiç olmadım,
Ben hiç gelmedim,
Ben hiç sevmedim...

Bu gece düşün ki
Elleri balık pullarından yaratılmış sevgilim;
Otopsiyi katmayacağım işin içine,
Seni zorda bırakıp iyi bilirdim demeyeceksin,
Hakkını helal etmeyeceksin...

Bu gece düşün ki nar çiçeğim;
Ben hiç yaşamadım,
Sen hiç ölmeyeceksin...

Harun Tolga Peker