Bedenimden çıkardığında ruhumu
Elimde çekirdek
çekirdek çitleyip
izlemeye koyuldum bedenimi
terkedilişinden ruhunun çalınışına kadar olan kareye
yani çaresizliğine çaresizliğime baktım
inan o kadar eğlendim ki
güldüm sonra kahkahalara boğuldum
gözyaşımda akan kareye baktım
ağlamaya döndü gözüm sonra
son çitlediğin çekirdeğin kabuğu
bedenimdeki ellere bıçak olup
saplanıyordu göğsüme
saklanamıyordu intihar süsüme
tutuklanıyordu dudaklarınla
çekirdeği çok severdin
film izlerken daha çok
artık film bitti...
Son.
ama sen yine de çaldığın ruhumu iyi sakla
çünkü bedenim ağır geliyor artık bana.
Kayıt Tarihi : 11.8.2007 00:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!