İntihar Soneleri Şiiri - Ekim Gençer

1. Sone: Aile

Kaldır başını ey ömrüm,
Bu son şafak.
Bir daha ne kırmızıyı bu kadar canlı göreceksin.
Ne de yıldızlar bu kadar parlayacak.
Hayat kısaydı senin için.
Ve çirkin.Ve bütün güzellikler
Bir aldanıştı aslında.
Kendisine anne demem gereken kadın!
Rahmine düştüğümde çaresizdim.
Seçme şansım yoktu yani.
Ama bana kalsa asla, asla, asla...
Ailenin de canı cehenneme.
Sırf üremek için kendini tek bir insana sunmak.
Bu kadar yavan, bu kadar aşağılık,
Bu kadar hayvani...

2.Sone: Aşk

Kaldır başını ey ömrüm.
Bu son şafak.
Bir daha asla
Bulutlar bu kadar beyaz olmayacak.
İtiraf ediyorum:
Kandırdım elini tuttuğum tüm kadınları.
Yalanlar söyledim.
Çünkü hepsi
Yağmurun ıslattığı toprak gibiydi.
İçine girecek yağlı solucanları
İştahla bekleyen bataklık gibi.
Tek suçum istediklerini vermekti.
Ve bugüne dek yaşanmış,
Ve bundan sonra yaşanacak
Ne kadar aşk varsa,
Hepsi,
Çiftleşmeye dayalı adi bir pornografi...

3.Sone: Vatan

Kaldır başını ey ömrüm.
Bu son şafak.
Güneş bir daha asla
Özünü bu kadar ısıtmayacak.
Gerçek her zaman
Yüreği larvaların istilasına uğramış olanların
Canını sıkacak.
Bu bedenden çıkarmanız gereken ders:
Gerçek hiçbir zaman sizi umursamayacak.
Kendi ırmağında akacak.
Sadece görünüşte güzel bu kar tanesi
Bir giyotin bıçağı gibi
Siz aptalca etrafınıza bakarken
Aniden başınızı kesecek.
Ve sizin kokuşmuş,
Mide bulandıran bu asalak dünyanız
İşte o gün sona erecek.

5.Sone: Bitiş

Kaldır başını ey ömrüm.
Bu son şafak.
Bir daha asla
Masandaki gül ağarmayacak.
Yalandan inşaa ettiniz tüm kalelerinizi.
İçinden çıkmaya niyetiniz yok ya,
Surlarınıza dayandı sizden doğacak olanlar.
Acımadan parçalarcasına hepinizi.
Kaldır başını ey ömrüm.
Bu son şafak.
Zoraki bir doğumdu başlangıcın.
Ama sonuna kadar onurunla yaşadın.
Acele et şimdi.
Bu son gemi, son şafak.
Bir daha asla
Senin için urgan yağlanmayacak...

Ekim Gençer