Sevgilim,
Bu yazdıklarım artık
Son kelimelerim.
İnsanlık ne erişilmez saadet...
Şu aşk denilen şey olmasa
Tadı az olurdu saadetin sanırım.
Her bahçenin meyvasını yer gibi
Hayatın her saadetinden
Az da olsa bir pay aldım.
Hepsinin dil buruşturucu
Bir tadı vardı
Aşk yoktu da ondan...
Seni bana Allah gönderdi sandım
Sarhoş olmuştum ilk yudumda aşkından
Ne yazık ki aldndım.
Seni benden yine Allah aldı sandım
Keşke Allah alsaydı...
Zâlim Felek girmeseydi araya.
O sarhoşluk hâlâ üzerimde
Uyanmak istemiyorum
Şekerlendi hayatım.
Senin de kusurun yok bunda
Gönlün akağanmış ne yaparsın...
Sana şunu bil ki diyorum:
Şimdi ölüm bana senden daha yakın
Sen uzaklaşınca benden
Bu sarhoşluk içerisinde
Ölümün yaklaştığını biliyordum.
Azrail'e zahmet olmasın...
Ben ölümün kucağında
Ölüm tabancamın içinde
Bak,şakağımı öpüyor şimdi
Gel diye sallladım ona elimi
Sana da elveda...elveda...
Kayıt Tarihi : 23.12.2005 14:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!