Aklın uçurumunda sürüklenirken düşler
İnce – uzun
Yol meçhul
Yürek sırılsıklam her yağmurda
Girdap ortasında
Esir düşer ya ruh
Depreşirken zaman
Böyle paramparça olmazdım
Ellerimi tutsaydın...
Bezgin kuytular kuşanmışım yokluğuna
Uykusuzluğa mahkum gece
Geceye mahkum hayat
Karanlıkta kalmazdım
Ellerimi tutsaydın...
Yankısı sökülmüş dağ doruklarının
Kıvrım ırmak yangın yeri
Cehennem
Korku
Böyle deli yanmazdım
Ellerimi tutsaydın...
Suskunluk takınmazdım
Ellerimi tutsaydın...
İntihar kuşanmazdım
Ellerimi tutsaydın...
10.07.2005 / Büyük Ada
İmdat ÖzcanKayıt Tarihi : 11.8.2005 22:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İmdat Özcan](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/08/11/intihar-kusanmazdim-ellerimi-tutsaydin.jpg)
selamlarimla
TÜM YORUMLAR (1)