İntihar Kokusu Şiiri - Gökhan Tan 2

Kimse bilmez rengini odalarımın,
Geceye boyanmış duvarlarında,
Tuhaf bir intihar kokusu,
Her yerden bellidir,
Gölgemin bile huzursuzluğu.
Uzun, karanlık koridorlarımda,
Gözleri hüzne çalan bir kız çocuğu,
Kimsenin geçmediği koridorlarda ilerliyor,
O koridorlar ki odalarıma açılıyor.
Bir intihar havası her odanın yanında,
Ilk kapının ardında,
Hayallerim kendini tavana aşmış bir gül,
Bir ses duyarım karanlığında gecenin,
"Öl artık, ne olur öl."
Aşkım, yalnızlığın kıyısında,
Haksız bir sevdayla olmayacak bir duanın çocuğu,
Bir idam mahkumu anlayacağın,
Giyotine konulmuş başını kopar bu aşkın,
Çekerek bakışlarını indir şu bıçağı.