İntihar etti Bulut, Şiiri - Kasım Çiftçi 2

Toparlanamıyorum,
Dağılmış her bir yanım.
Sessiz, gürültüsüz bir gece daha,
Ürperir yüreğimin her bir zerresi,
Korkutuyor beni güneşin batışı,
Yüreğime gömdüklerim bana gün batımını hatırlatır.
Yüreğime gelişler ise gün doğumunu,
Nedendir bilinmez ama gökyüzünden damla damla yağıyor gözyaşlarım.
Küçükken anlatılan her masalın sonunda uyurdum,
Ne komik ama bir türlü sonunu öğrenemezdim,
Hepte mutlu son yazardı!
Kim mutlu olurdu onu da bir türlü öğrenemedim ya...
Her ne kadar yükseklik korkum olsada sana yükselmelerde düşeceğim korkusu olmuyor,
Bende gidemeyecek korkusu var şu sıralar,
Sen gidince diyorum gelsem desem sana gelemem bilirsin gururumu,
Gitsem desem gidecek yerim yok,
Çünkü senden başka şehir bilmem,
Otogardan arabaya binmeden yüreğime iner oracıkta ölüveririm,
Gemi desen denizinde boğulurum,
Zaten limana yanaşmalar vedaları hatırlatırda ölürüm içten içe.
Neyse canım tükendi intihar edip geleyim sana,
Kabul eder misin sana ölüşü mü?
Sevişime katlanamadın ya canın sağolsun.

~Yükseklik korkusu olan bir bulut'un Kaleminden...