#Bir Söz, Bin Yankı;
Bir üniforma, insanın acısını gizleyebilir ama yükünü hafifletmez. Görünmeyen yaralar, bazen en ağır silahlardan daha sessiz öldürür.
Silahlı genel kolluk kuvvetleri... Yani polisler, jandarmalar, bekçiler... Her gün önümüzden üniformalarıyla geçip giden, bazen bir olay yerine koşan, bazen yol kenarında nöbet tutan insanlar; ama o üniformanın altında ne taşıdıklarını çoğumuz merak bile etmiyoruz. Sonra ansızın bir gün bir haber düşüyor gündeme: “Bir kolluk personeli daha kendi hayatına son verdi.”
O an kısa bir sessizlik olur. Ardından klasik cümleler gelir: “Neden ki? Ne derdi vardı?”
İşte asıl mesele de burada başlıyor.
Tamamını Oku
Unutmayalım; bir insanın hayatını kurtarmaya çalışanlar, bazen kendi hayatlarını kurtaracak bir el arıyor.
Ne güzel demişsiniz
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta