İntihar Çiçeğim Oldun

intihar çiçeğim oldun
miskal miskal bitirmek uğruna kara sevdamı
geçti vuslat treni çalıp son düdüğünü
bindinde gittin
ezdinde geçtin
hayal girdabında gezdirdin oyy yine yüreğimi
etrafında pervaneyken biçare kalbim
kara tufanlari yaşattın ömrüme
ansız depremleri girdirdin asi gönlüme
ayağıma prangalar taktırdı
gözlerime kara peçeler bağladı cann
zamansız terkedişin
Azrail'im mi oldun
celladım mı kesildin sevdiğim
parçalarsın körpe yüreğimi
çoğaltırsın derdimi

ayrılığın kıyameti kopardı kanser bedenimde
bir bir ölüme sayıyorum geçen her dakikami
gökten yıldız kayar gibi
aldın meftum aklımı
yüreğimde felaketler kopardın oyy can
hasret çığının altında bıraktın garip başımı
yudum yudum özlemi damlattın yüreğime
aklımı kaybettim pür deli oldum
beynimde mahşeri izdihamlar yaşattın
kokusunu bitirttin kumru çiçeklerinin
sabaha rotasını bozdun karanlık gecelerimin
efkarıma efkar kattın
derdime nice dert
yetmişe bastırdın yorgun yaşımı
lal ettın lisanımı
ağarttın aklara büründürdün simsiyah saçlarımı
iğdiş düşen bir yağmurla oyy yarr
gel de huzura erdir cansız naaşımı...