İntihar Anatomisi Şiiri - Erhan Ekmekçi

Önceleri herşey güzeldir; ama onu da hatırlamazsın. Hep büyükler anlatır güzel olduğunu anımsarsın. Sonraları herşey değişir. Bir şeyler sarpa sarar. An olur, gün gelir, yaşın ilerler; anne baba sevgisi ararsın; ama sadece aradığınla kalırsın. onlarda sana yabancı olmuştur, inanki çok ağlarsın. İşte o gün herşeyin yalan olduğunu anlarsın. Şehir dar gelmeye başlar artık, nefes almakta zorlanırsın. Çareyi hep uzaklarda ararsın. Kaçmak, kurtulmak, ölmek gibi sözcüklerle beyninde yüklemsiz cümleler kurarsın. Elin zulada ki sigaraya gider ve bu kez hiç korkmadan yakarsın; Çünkü geleceğin yoktur artık. Düşünmek zorunda olduğun bir yarın yoktur. Ailense zaten hiç olmamıştır, o gece anlarsın. Bu yüzden sigaranı rahat rahat yakarsın. Çektiğin her dumanda birilerini içinde boğarsın. Kimse kalmasın diye de bol bol sigara yakarsın. Evindeki ve hayatında ki son gecendir artık; perdenin altından şöyle bir şehre ve yıldızlara bakarsın; çünkü biraz sonra şehirle vedalaşacak yıldızlara uçacaksın. Bu yüzden şehirlede barışacaksın. Ona da son kez gülen gözlerle bakacaksın. Kül tablası doldukça, paketin boşalacak sona yaklaşacaksın. Dönüşü yoktur artık yolun, vücudundan soğuk terler akacak. Gözlerin önce bulanacak, sonra yavaş yavaş kararmaya başlayacak. Baktığın pencerede ne şehir ne de yıldızlar olacak. Zaten baktığın yer muhtemelen pencere bile olmayacak. Kendini taşıyacak gücünse kalmayacak. Başın yastığın eğimine düşücek. Gözlerin kapalı bilincin açık olacak. Beyninde diline dökemediğin son cümleler kurulacak. Aslında diye başlayan keşkelerle biten... Derken bilincin de kapanacak. Kestiğin sağ kolun sigara izmaritlerinin üzerinden kül tablasına akacak. Sol kolun sol yanından aşağıya sarkacak. Temizliğine hiç yardım etmediğin yerler, o gece kanınla yıkanacak. Sabaha kadar hiç kimse birşey anlamayacak. Sabah olunca feryat figan kopacak; ama ne fayda! Yolcu çoktan son durakta, 'YILDIZLARDA' olacak...