Yine akşam olmakta
Şehir yavaş yavaş gömülürken karanlığına gecenin
Uzaktan yakından muhalif sokak lambalalrı
Birer ikişer baş kaldırmada
Ve direklere sarılmakta serin akşam yelleri
Elllerim boş ellerim soğuk
Ve sensiz ve suçsuz
Yüreğimde derin bir mabed yüküyle
Yürürken artık sensiz sokaklarda
Yine akşam olmakta
Karanlığa gömmekte kendini
Tüm başarılı intihar teşebbüsleri
Ve artık başarısızlık
İkinci denemeye engel derin bir korku bırakmakta
Aynı sokakların aynı vakitlerindeki aynı karanlığa
Ama yinede tüm korkularına rağmen
Ölüm arzusu yaşama korkusuna galip gelmekte bazen.
Yine akşam olmakta
İçinde sen gömülü yüreği
Tüm zavallılığıyla bu adam
Seni ölü bulduğu sokak köşesine diz çökmüş
Sulak gözler ardında intiharına ağlamakta
Hala öne eğilmiş boynundan dökülen
Perçem perçem saçların
Arnavut kaldırıma kına yakmış kanınla ıslanmakta
Ölüm ayazına saklı yüreğin
O masum o hüzünbaz iki göz ardında
Hiç hareketsiz susmakta
Ve bu yürek Fail- i maktul bir cinayet ardına
Her sokak başı kendini sorgulamakta…
Kayıt Tarihi : 8.8.2007 12:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)