Bu şiirim AOY'a ithaf ediyorum.
Yürüyorum yol boyunca,
Sessizce ben şimdi.
Rüzgar esiyor
Ben ağlıyorum.
Rüzgar bana sormadan,gözyaşımı alıyor.
Ben rüzgara kızıyorum.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Aç deniz kucağını bana
Geliyorum artık inan sana
SEN ve BEN, sadece ikimiz; olalım bundan sonra.''
mükemmel bir sesleniş kutlarım
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta