Bu şiirim AOY'a ithaf ediyorum.
Yürüyorum yol boyunca,
Sessizce ben şimdi.
Rüzgar esiyor
Ben ağlıyorum.
Rüzgar bana sormadan,gözyaşımı alıyor.
Ben rüzgara kızıyorum.
Kollarım ağır geliyor artık bedenime,
Sırf bu yüzden ellerimi cebime koyuyorum.
Yer sanki ayaklarımın altında kayıyor,
Sokaklar o kadar uzun mu gelir insana böyle?
Kalbim acı çekiyor,,,,
Kimim bu dünyada?
Kimin nesiydim kimsesizlikler içinde....
Yanlızım şu gördüğüm denizde bir su tanesi kadar
''Rüzgar bırak denizi,işte oda köpürüyor''
Köpüklerde dalgalar,dalgalar kıyılarda
Denizde kendini kayalara çarpıyor.
Benim kendimi yollara vurduğum gibi
''Rüzgar bırak bizi,deniz ve ben
Yanlızlık ve çaresizlik
Biz ikimiz birlikte paylaşalım derdimizi,
Aç deniz kucağını bana
Geliyorum artık inan sana
SEN ve BEN, sadece ikimiz; olalım bundan sonra.''
Kayıt Tarihi : 5.7.2007 13:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Geliyorum artık inan sana
SEN ve BEN, sadece ikimiz; olalım bundan sonra.''
mükemmel bir sesleniş kutlarım
TÜM YORUMLAR (1)