Kurumuş
Çatlamış dudaklar
Açacak güç yok,
Ağzı.
Çekilmiş damardan kan
Çorak
Topraklar üstüne
Esen rüzgar,
Nasıl savurursa
Tozları..
Öyle savruluyor
Düşler, hayaller.
Sessiz,kimsesiz
Bir şehrin yalnızlığı
Dalga dalga
Çöküyor içime..
Umutsuzluk ve çaresizlik
Diz boyu
Bir acayip atıyor
Yürek.
Belki de
Birazdan hiç
Atmayacak.
Karar ver
Haydi Meleğim,
Ne yapacaksan yap
Bileyim.
Ya da..
Engel olma
Öleyim..
Münir Üsküdar
02.04.2007
Kayıt Tarihi : 2.4.2007 19:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ölüm.. elbet korkunç olamaz ama, kolaycacıkta ölemeyiz doğrusu.. şaka.. şaka.. insanın yalnızlığa
odaklanması, ve sevdiklerine özlem duyması kuşkusuz ölümden farksızdır.. Bilir misisniz bazen ayrılıktır yaşamın tadı-tuzu.. İnsan neden yaşadığın böyle anlar..!..
TÜM YORUMLAR (3)